VAKANTIEFOTO'S 2006 - SICILIE EN ZUID-ITALIE
copyright alle foto's: greta verduin
Dit was een rondreis van uit-en-thuis-14 dagen, vertrek en terug via Rotterdam Airport, gevlogen op Rome (vliegveld Fiumicini) met Transavia.
De vlucht op zich duurt maar 2 uur, het inchecken en de rest uren langer ;- (
Onze reisleidster was een geboren Siciliaanse: Rita. Zij sprak uitstekend Nederlands, had enige jaren in A'dam en het zuiden gewoond, had een enorme historische (Kunst)kennis, had humor en vertelde iedere dag in de bus 'het nieuws' ook wat betreft 'de Politiek'. Tussen de middag organiseerde zij vaak lunches (voor wie dat wilde....maar iedereen wilde dat!) waarbij typische streekgerechten op tafel kwamen. Onze chauffeur kwam uit Napels: Paolo. Hij sprak maar een paar woordjes 'over zijn grens' maar was een uitstekende rustige chauffeur (oa aan de Amalfi-kust)
Het gezelschap was erg groot: 40 mensen! Gelukkig allemaal bijzonder geinteresseerd in 'oude stenen' (tempels en zo) en was ook keurig op tijd weer bij de bus terug, voor de volgende excursie. In totaal hebben we vanaf Rome, via de laars van Italie (de hak en de teen!), de oversteek met de boot naar Sicilie, en de hele rondtour op het eiland zo'n 4000 km. gereden! Gelopen hebben we óók gigantisch, niet uit te drukken in kilometers maar veel van de reizigers kregen dikke enkels, benen of branderige voeten. We stonden meestal op om 06.30-07.00 uur, een half uur later aan het ontbijt, en nog een half uur later in de bus mét alle koffers en handbagage want - bijna- iedere dag hadden we een ander hotel!
De foto's die ik gemaakt heb, zet ik gewoon op volgorde hieronder, met een klein verhaaltje erbij waar ze zijn genomen. Voor de rest: gewoon kijken hoe mooi dit (nog) onbekende gedeelte van zuid-Italie is (een ontdekking!) en hoe bijzonder het eiland Sicilie is met al zijn kunst, tempels en mozaieken.
1e Dag heenreis: Vanuit R'dam Airport naar Rome gevlogen. Aansluitend stond de bus klaar om ons naar Fiuggi te brengen voor de overnachting (circa 100 km)
2e Dag: via Castel de Monte naar Monópoli (de andere kant van Italie)
Het Castel del Monte is hoogstwaarschijnlijk de meest beroemde burcht van Italie. Het is een meesterwerk van Zwabische architektuur. De burcht werd in de 13e eeuw gebouwd voor keizer Frederik II vao Hohenstaufen. Het complex is gebouwd in de vorm van een keizerlijke kroon. Een groot deel van de film "De naam van de Roos"is in Castel del Monte opgenomen.
Het 8-kantige kasteel, van buiten gezien >
< en vanaf het kasteel
het kasteel binnen.....
Daarna naar Trani, dat een aardig haventje heeft en een mooie Domkerk.
De kerk staat op de plek waar men eigenlijk een vuurtoren zou verwachten. Ooit was Trani de grootste rivaal van Bari als grootste zeemacht van de Apulische kust. Het is nog steeds een bruisende stad die echter dankzij de prachtige Domkerk veel mensen trekt. De grote bronzen deuren van de kerk zijn in 1180 gegoten.
Het interieur van de kerk is grotendeels Normandisch. In de 6e eeuw stond op deze plek een vroegchristelijke catacombe, de Ipogea di San Leucio. Rond de Via Mario Pagano ligt een middeleeuwse wijk.
Na een wandeling door de stad is het goed toeven in het aan zee gelegen park van de Villa Communale. Daarna richting Monópoli en daar overnacht.
Hieronder nog een kasteel van Frederik II in Trani en het levendige haventje
3e Dag: Matera en Alberobello. Vandaag worden de zogenaamde 'trulli' en 'sassi' huizen bekeken. Eerst naar Matera voor de 'sassi'. Deze plaats is bekend om zijn grijze semi-holwoningen die zijn uitgehakt in de rotsen, de zogenoemde 'sassi'. Deze huizen werden al bewoond in de pre-historie en enkele sassi die nu nog te zien zijn, stammen uit de 5e eeuw voor Christus! Zo'n 120 sassi zijn verbouwd tot grotkerk. Ze werden grotendeels tussen de 8ste en de 13e eeuw door monniken uitgehouwen.
De sassi worden onderverdeeld in 2 wijken: de Sasso Barisano en de Sasso Caveoso. Het lijkt misschien romantisch maar vroeger woonden de mensen hier onder erbarmelijke omstandigheden. Zelfs tot aan de eerste helft van de 20ste eeuw toe! Uiteindelijk zijn de bewoners verhuisd. Zij wonen nu in nieuwe appartementen in de nieuwe stad. De (welgestelde) mensen die hier nu wonen (zo'n 700) hebben hun huizen verbouwd tot design-huizen. Voor de toeristen is er een route aangelegd, de Strada da Panoramica dei Sassi, die een goede indruk geeft van de doolhof aan sassi-huizen.
Daarna richting Alberobello, naar het 'trulli'- gebied.
een foto onderweg......
Alberobello ligt in het centrum van het 'trulli'-gebied. Trulli zijn typische, kegelvormige huisjes met oorspronkelijk alleen maar een deurgat. In de 17e eeuw werd op een plaats (die in de 12e eeuw 'Silva Arboris Belli' heette) door Gian Girolamo III, hertog van Aquaviva, de stad gesticht. Omdat in die tijd de koning van de beide Sicilien van elke nieuwe stad belastingen kon vorderen, werd de stad door haar burgers in trulli-bouw opgetrokken, om de huizen snel weer te kunnen afbreken zodra er koninklijke belastinggaarders opdoken en ze naderhand weer op te bouwen. Bij deze oeroude bouwvariant wordt het kegelvormig dak van de huizen - zonder metselkalk te gebruiken- als een schijngewelf in lagen opgestapeld, waarbij elke steen terugwijkt van de eronder liggende steen.
Toen koning Joachim Murat van Napels (1808-1815) eindelijk de stad officieel erkende en ook het metselen toestond, ging men desondanks voort op de traditionele manier zonder kalk te bouwen. In Alberobello bestaat nog een hele wijk met meer dan 1000 trulli. Albereobello heeft zich de laatste jaren tot een toeristische attraktie ontwikkeld van de eerste orde (en helaas daardoor veel van zijn oorspronkelijkheid verloren).
4e Dag staat Lecce op het programma en een (evt) bezoekje aan de grotten: Castellana del Grotto
Lecce is gebouwd in een verfijnde Barok-stijl, nooit overdreven, vandaar deze stijl zo typisch is voor Lecce dat die ook wel 'Barocco Leccese' wordt genoemd. Voordat de stad in de 3e eeuw v.Chr. door de Romeinen werd veroverd, had het al een rijke geschiedenis achter de rug. De Romeinen maakten de stad tot een welvarende kolonie, wat goed te zien is aan het formaat van het amfitheater in de stad.
In de 16e tot 18e eeuw beleefde Lecce zijn hoogtepunt toen de stad werd volgebouwd met Barokke, maar ook Renaissance, gebouwen.
Er was net een Congres dus heel veel kerkgangers......en festiviteiten.....
Overnachting in Monópoli, hotel direkt aan zee,
met rotsige kusten....
< de bus staat alweer klaar.....
5e Dag: overtocht met de boot naar Sicilie! Via de 'teen' van de laars wordt de oversteek gemaakt naar Messina op Sicilie. Daar aangekomen, gaat de route via de schitterende oostkust naar de omgeving van Taormina.
Deze boten hebben tot maart 2003 op de Westerschelde gevaren tussen Vlissingen en Breskens en zijn toen verkocht aan Caronte & Tourist die de veerverbinding verzorgt in de straat van Messina.
Op Sicilie, in Letojanni (vlakbij Taormina)
zicht vanuit het hotel (aan zee).
Het landschap onderweg
6e Dag: dagtocht naar de vulkaan de Etna en naar Taormina.
Allereerst naar de vulkaan de Etna. Hij is 3.340 meter hoog en één van de grootste en aktiefste vulkanen ter wereld. De rokende top is te zien vanaf grote delen van het eiland Sicilie. De naam is afgeleid van het Griekse Aipho (= ik brand).
De krater wordt jaarlijks door zo'n 250.000 mensen bezocht. Op deze nog aktieve vulkaan heeft men bij helder weer prachtige uitzichten. Eerst gaat er een kabel/lift omhoog, daarna staan er grote Jeeps klaar om de bezoekers verder omhoog te brengen tot circa 2000 resp. 2500 meter. Het laatste stuk moet men lopen olv een ingehuurde gids (hoewel die weinig zichtbaar aanwezig was ;- ( Maar zelf kom je ook omhoog! Inderdaad: prachtige plaatjes, warm gesteente waar je op loopt en tóch nog grote vlakten met sneeuw in deze tijd!
Let vooral op de kleine figuurtjes die over de kam lopen.....(foto links en rechts)
Veel rokende kraters, niet alleen de grote, ook kleinere kraters die o.a. gelige rook uitdampen. Beneden was het bijna 30 graden, boven was het behoorlijk koud en het waaide er hard.
Ondanks de verschillende uitbarstingen (in 2003 en 2001 waren er nog wat kleinere) wonen er nog steeds mensen in de buurt van de vulkaan, aan de voet zelfs een hele stad van zo'n 80.000 mensen. Dit gebied is namelijk erg vruchtbaar. De regering is momenteel bezig deze bewoning af te bouwen: wie er woont, mag nog blijven maar nieuwe bewoners worden niet meer toegelaten, die moeten elders -verder weg van de vulkaan- een woning zien te vinden. De Etna is een relatief 'veilige' vulkaan omdat-ie regelmatig wat lucht laat ontsnappen, in tegenstelling tot de Vesuvius (bij Napels) die eigenlijk onbetrouwbaar is, hoewel men die een 'slapende vulkaan' noemt. Dáár zou namelijk geheel onverwacht een uitbarsting kunnen plaatsvinden (maar daar wordt terdege op gelet). In 1945 is er nog een gigantische uitbarsting geweest van de Etna die heel veel heeft verwoest en vele doden gemaakt.
Vervolgens door naar Taormina, door velen de mooiste stad van Sicilie genoemd. De stad is omringd door bergen en gelegen aan een prachtige blauwe zee, met op de achtergrond de Etna. Je kunst er heerlijk dwalen door nauwe straatjes, donkere trapjes en verscholen pleintjes, afgewisseld door vergezichten op zee.
Een bezoek aan het Teatro Greco is een 'must'. Het Griekse Theater uit de 3e eeuw v. Chr. werd later door de Romeinen bijna geheel verbouwd. Aan de Via Croce liggen de Openbare Tuinen, waar het prettig verblijven is. Aan de Piazza IX Aprile (het belangrijkste plein van de stad) e aan de Corso Umberto I (de hoofdstraat) liggen geliefde cafeetjes en in de hele stad is het altijd gezellig druk, ook 's avonds.
Tot zover de kennismaking met Taormina, verbazingwekkend hoeveel er nog overeind staat!
De volgende dag - 7e Dag - weer naar tempels, nu in de plaats Syracusa.
Syracusa werd gesticht in 735 v.Chr. door de Korintische Grieken en ligt aan een schilderachtige baai aan de oostkust van Sicilie, die wordt begrensd door het schiereiland Maddalena en het eilandje Ortigia (dat bijna geheel vast zit aan het vasteland). 's Middags hebben we een boottochtje gemaakt, met lunch aan boord, zie foto's vanaf de boot.
met uitzicht op de (schier)eilanden....
Vooraan Siciliaanse 'mispels'
Op de kade was ook van alles te doen want er zijn 28 mei 2006 verkiezingen! Zowel in Italie als op Sicilie zijn (a.s.) politici hard in de weer om vooral maar gekozen te worden. Er hangen pákken posters over elkaar geplakt want zodra de ene plakker zijn werk gedaan heeft, komt de volgende alweer met een andere kandidaat! Soms is het pakket wel 10 centimeter dik als het opkrult!
Op Sicilie heeft Rita Borselino (ik meen de dochter van de zus van de vermoorde jurist Borselino) zich kandidaat gesteld. Zij zal het zeer waarschijnlijk niet redden want de Mafia heeft nog steeds een grote vinger in de pap op Sicilie. Haar oom, Borselino, werd in 19-7-1992 door de Mafia vermoord, door een enorme autobom (in 1987 waren er al door zijn toedoen zo'n 300 mafioso opgepakt). Samen met zijn kollega Giovanni Falcone werkten zij aan bewijzen tegen de Mafia. Ook hij werd vermoord op 23-5-1992 door een bom in het riool onder de snelweg.
< hier het monument langs de snelweg
En nu politiek aan de kade, gezellig in een koetsje.....
Syracuse, met een archeologisch park Neapolis, waar je heerlijk kunt wandelen. Er zijn zowel Griekse, Romeinse en vroeg-Christelijke overblijfselen. De eerste nederzettingen ontstonden op het eiland Ortygia, wat het uitgangspunt was voor uitgebreide, monumentale bouwwerkzaamheden. In de klassieke oudheid bestond de stad uit 5 stadsdelen: Ortygia, Akradina, Tyche, Epipolae en Neapolis. De stad breidde zich snel uit, werd een militaire macht en werd een van de meest belangrijke steden van het hele middellandsezee gebied.
De oude stad Ortygia, gedeeltelijk middeleeuws en Barok, is een eiland dat met een dam met het vasteland is verbonden. De Duomo (Dom) is een bouwwerk met een mengelmoes aan stijlen. 2500 jaar Griekse zuilen in Normandische muren, een 17e eeuwse barokke gevel en onderdelen uit de 7e eeuw, toen het gebouw als christelijke kathedraal werd gebruikt.
Hier de entree van het Archeologische park Neápolis.
Het grote Romeinse amfitheater wordt nog steeds gebruikt voor grote spektakels. Hier waren ze toevallig net bezig met voorbereidingen. De vloer wordt met hulpstukken verbouwd, waarna er zand overheen gaat: heel natuurlijk!
Ook in dit gebied is het 'Oor van Dionysios' te vinden (Orecchio di Dionisio), zoals de S-vormige grot werd genoemd door de schilder Caraveggio. Het heeft de vorm van een oor, de naam verwijst naar de geweldige akoestiek, Volgens de legende zou de tiran Dionysios hier gevangenen hebben opgesloten om ze via een smalle spleet in het gewelf te beluisteren.
en de moderne stad....met oeroude bomen maar ook moderne kunst....
8ste Dag via Piazza Armerina naar Agrigento
Hier had ik mij erg op verheugd, de mozaieken in Villa Romana del Casale, ofwel: Armerina. Ik wil niets afdoen aan de kwaliteit maar al met al viel het mij toch tegen......Niet omdat er zand op de mozaieken lag waardoor ze wat doffer overkwamen, en ook niet door de enorme mensenmassa die op de 'Villa' was afgekomen.....en ook niet door het mannetje aan vrouwtje lopen in een soort broeikassen.......
Interessant is het natuurlijk om te zien hoe zo'n Romeinse Villa er uitgezien moet hebben, welk een rijkdom aan mozaieken er was. I
In de volksmond wordt de villa wel de 'Keizerlijke Villa' genoemd omdat die waarschijnlijk is gebouwd doorde mede-keizer van Diocletianus Maximianus, omstreeks het jaar 300 v.Chr.
De Romeinse Villa werd door de Noormannen in latere eeuwen verbouwd en later door een aardverschuiving bedolven. In 1950 pas werd de Villa opgegraven! De vloermozaieken genieten een wereldfaam door hun artistieke waarde. Met name de Romeinse 'bikinimeisjes' zijn wereldberoemd.
In een lange 'gang' zijn allemaal jachttaferelen afgebeeld, heel fraai. Jammer alleen dat door die 'broeikas' er allemaal vervelende schaduwen van de konstruktie opvallen...... Behalve mozaieken zijn er ook restanten van een badhuis, de hoofdvilla, en andere woonruimten te zien.
En daarna naar Agrigento, waar de resten liggen van redelijk goed bewaarde tempelcomplexen uit de Romeinse tijd.
Vooral de ligging van het tempelcomplex is fraai, met natuurlijk uitzicht op de zee......
Vanaf de Tempel van Juno aan het begin van de Via Sacra naar de Tempio della Concordia, een van de mooiste bouwwerken van Magna Graecia. In de 6e eeuw werd deze tempel als Christelijke kerk gebruikt! Verder de tempel van Hercules (Tempio di Ercole), de Tempel van de Olympische Zeus (Tempio di Giove Olimpico) en de tempel van Castor en Pollux (Tempio dei Dioscuri)
Hier is de voorzijde bespannen met doek, waarop geprint is hoe de tempel uiteindelijk gerestaureerd gaat worden
De zijkanten en achterzijde zijn nog redelijk gped intakt.
Hier is vooral zandsteen te vinden, zacht om te verwerken maar zichzelf verhardend in de buitenlucht.
Op de heuvel bevinden zich de graven
9e Dag Via Selinunte en Erice naar Palermo
Selinunte werd in 628 v.Chr. gesticht en was al snel één van de meest welvarende kolonies van 'Magna Graecia'. Maar een van de vijanden van de stad was Segesta en ook de Carthagers vielen de stad aan. Op deze ochtend hebben we 7 tempels gezien, die nog steeds overeind staan. Dit is een van de mooiste opgravingsgebieden van Sicilie!
Met brokstukken steen, een soort wachters als bij de piramiden, en uitzicht van de oude op de nieuwe stad.......
.....en prachtige eeuwenoude olijfbomen.... en nog méér tempels......
Vanaf de tempel kijk je op de zee.......
Na alle tempels-enzo hebben we de lunch in een strandtent gebruikt.......
< en daarna op weg naar Erice
's Middags dus in het antieke Erice (voorheen Eryx), dat in lang vervlogen tijden bekend was om zijn vesting en Heiligdom. Het bergstadje is pittoresk met oude straatjes en pleintjes én bekend om zijn amandelkoekjes.
En zoals op heel Sicilie: drommen 'sprinkhanen' (ofwel: schoolkinderen), die gedurende een hele maand continue op 'schoolreis' zijn met de hele klas onder begeleiding. Ze bezoeken allerlei tempelkomplexen, musea, kerken en andere bezienswaardigheden. Per klas dragen ze gekleurde petjes (rode, groen, gele, witte, blauwe) met de naam van hun school erop. Ze zijn uiterst gedisciplineerd, lachen zeker wel maar er wordt niet gekrijst of geklooid. De kinderen lijken oprecht geinteresseerd in 'hun' cultuur!
10e Dag Naar Palermo en Monreale
Het zijn niet allemaal tempels die we te zien krijgen.....dit is bijvoorbeeld het uitzicht vanaf ons hotel in Palermo. Helaas moest het zwembad nog klaargemaakt worden voor de vele gasten die ongetwijfeld nog zouden komen....ná ons.
Maar we hadden tóch geen tijd om te zwemmen..... met al die cultuur die we nog moesten bekijken
Deze ochtend rijden we naar Palermo, waar onder leiding een wandeling door de stad wordt gemaakt.
We komen langs o.a. de Cappella Palatina, een 12e eeuwse kapel in Romaanse stijl met Romeinse zuilen en Byzantijnse mozaieken.
Verder gaan we naar de Dom en zien we een prachtig voorbeeld van typische islamitische bouwkunst: de 12e eeuwse San Giovanni degli Eremiti met zijn originele (rode) Arabische torens.
Uitgevoerd door Arabische ambachtslieden die in die tijd erg aktief waren in Palermo.
In één klein kerkje, gewoon in een steil straatje, kregen we spontaan tekst en uitleg van enige 'sprinkhanen' over deze kerk en de 2 Heiligen die daar een prominente plaats innemen.
Vol trots vertelden zij het ongelooflijke verhaal van deze Heiligen die belaagd en met pijlen beschoten werden....maar alles ketste af op hun heiligheid ;- )
Toen had men ze zelfs onthoofd... Maar kijk! Ook hun hoofden vlogen weer terug naar hun lichaam....dus: zó is het gekomen! (onze reisleidster vertaalde hun enthousiaste verhalen voor ons)
Ook gingen we naar wat markten, er zijn daar verschillende (héle grote) vlees- en vismarkt, groente- en fruitmarkt met verse en gedroogde kruiden e.d. en een aparte sieraden- en kledingmarkt. En onderweg kwamen we prachtige fonteinen tegen.
Palermo is de hoofdstad van Sicilie. Je wordt er geconfronteerd met de prachtigste Arabische, Normandische en barokke monumenten, tussen sloppenwijken en achterbuurten met armoe. Het is een typisch Siciliaanse stad, met grote stadsproblemen, vooral in die sloppenwijken. Maar de monumenten worden goed onderhouden (vooral vanwege het toerisme)
Palermo werd in de 8ste eeuw vChr. gesticht als handelspost van de Feniciers. Later werd het een Grieks bolwerk, waarna vervolgens de Romeinen de stad weer in bezit namen. Tijdens de Arabische bezetting kwam de stad pas tot bloei. Tussen 831 en 1072 was Palermo zelfs de op één na belangrijkste stad van Europa (na Constantinopel). Daarna kwamen de Normandiers en de Zwaben. Rond 1266 kwamen de Angevijnen en zette het verval in....De Spanjaarden heersten vervolgens vanaf 1282 bijna 600 jaar lang over de stad.
Ook op de vloeren was veel te zien: bijvoorbeeld
ingelegde voorstellingen in verschillende soorten steen en metaal, met een funktie als zonnewijzer, tijdens de diverse maanstanden in het jaar. Alle sterrenbeeld-symbolen zijn daarom afgebeeld. Door een klein gaatje in de koepel valt precies op het juiste moment een zonnestraal op een bepaald punt......in de tijd....
Na deze kennismaking met Palermo, gingen we 's middags naar Monreale. waar ik mij erg op verheugd had vanwege de prachtige goudmozaieken die daar te zien zijn.
In Monreale werd de Normandische Domkerk bezocht.
Aan de buitenkant kun je bijna niet zien dat deze Dom de grootste en technisch meest volmaakte Christelijke mozaieken ter wereld bezit.
In 1174 werd begonnen met het aanbrengen van de mozaieken, die 10 jaar later klaar waren (er is dus hard gewerkt!). Hierboven een deel van de vele vloermozaieken in de Dom en de goudmozaieken tot in de koepel.
In de mozaieken met goudkleurige achtergrond of goudmozaiekstukjes, zien we naast Jezus ook Petrus en Paulus en enkele taferelen uit het Oude en Nieuwe Testament.
De kloostergang is zeer indrukwekkend. Er staan 216 tweelingzuilen die allemaal anders zijn, vele met (verschillende) mozaieken, andere op de Romaans/Arabische manier uitgehakt.
In deze prachtige entourage vond - uitgerekend op het moment dat wij hier waren - een trouwerij plaats. Heel indrukwekkend om mee te maken, de papa's als uit de oude Sofia Loren-films, nét als de mama's (matrones) en de elegante jongere garde, de dames op naaldhakken en verblindende creaties, de mannen zonder uitzondering keurig in het pak. Natuurlijk ontbraken de bruidsmeisjes en -jonkers niet.
Aan het eind speelde het grote orgel een bijna verpletterende muziek. Een 'gewijde' ervaring! Toen gingen de grote bronzen deuren open, het licht stroomde met een overdaad naar binnen, een bijna 'hemelse ervaring'.... Buiten stond de rest van het dorpje en belangstellenden om het bruidspaar toe te juichen.
Links één van de vele mozaieken aan de wanden van de Dom binnen.
....en nog méér vloermozaieken.....
11e Dag Via Cefalú naar Messina en vervolgens weer naar het vasteland van Italie.
In Cefalú naar de Normandische Kathedraal, waarvan de bouw begon in 1131 en voltooid in 1240. Hier zijn mozaieken te zien uit 1148, die gemaakt zijn op een gouden ondergrond in Byzantijnse stijl. Ook in deze plaats stuitten we weer op het geloof van de Sicilianen. Alle jongens en meisjes uit dit stadje die hun 1e communie gingen doen, stonden feestelijk aangekleed te wachten om de Domkerk in te gaan. De meisjes in witte jurken met gouden biezen afgewerkt en een groot kruis op de borst, de jongens idem, maar dan in een kazuifel (wat een piester draagt tijdens de mis).
Daarna naar Messina om op de veerboot te gaan naar het vasteland van Italie.
Daar rijden we naar de omgeving van Scalea in Calabrie, voor een overnachting.
12e Dag Naar Paestum en daarna naar Pompei en Sorrento
Paestum
werd rond 600 v.Chr. door de Grieken gesticht onder de naam Poseidonia.
De stad werd echter in 877 door de Saracenen verwoest en daarna verlaten. In het
museum zijn nog vondsten te zien uit Paestum, van de Nekropolen er omheen en uit
het Hera-heiligdom aan de monding van de Sele.
Er is een behoorlijk groot opgravingsveld met tempelruines.
De mooiste en bestbewaarde tempel is de zogenaamde Neptunustempel, een klassiek Dorische tempel met 14 zuilen aan de lange en 6 aan de korte kant.
Voor de lunch gingen we naar een echte buffelboerderij waar ze de originele buffel-mozzarella maken. Leuk om te zien, en een heerlijke sfeervolle lunch.
En daarna weer uitgerust naar de volgende bezichtiging: Pompei
Pompei werd in 63 na Chr. verwoest door een aardbeving en de herbouwde stad werd in 79 na Chr. door een uitbarsting van de Vesuvius volledig bedolven onder een soms wel 7 meter dikke aslaag. Door de opgravingen, die hier sinds 1860 plaatsvinden, is onze kennis van het leven in de oudheid veel groter geworden.
Er is een goede indruk te krijgen van het leven in Pompei, doordat er veel huisjes nog overeind staan, net als het Forum (met op de achtergrond de Vesuvius). Er zijn muurschilderingen te zien en vloermozaieken.
Alweer
heel wat jaren geleden was ik voor het
eerst in Pompei. Er heerste toen net een hittegolf met zeker 40 graden want alle
Napolitanen ontvluchtten de stad en riepen ons toe dat óók te doen! Eigenwijs
als we waren, wilden we tóch naar Pompei en ik moet zeggen dat je geen beter
weer had kunnen bedenken! Een uitgestorven stad, er was totaal niemand aanwezig,
alleen wij, en het was nét of de vulkaan-uitbarsting zojuist had
plaatsgevonden.
De lucht zinderde, we liepen van schaduw naar schaduw (indien mogelijk) en we vielen - bijna letterlijk- over de door de lava ingekapselde lichamen van de mensen die toen overvallen werden door de vulkaan-uitbarsting. Ik weet nog dat ik meende het lichaam onder die as te zien....maar dat kón natuurlijk helemaal niet.....want daar was niets van over door die enorme hitte.....
Tot ik nu weer in Pompei was en zag dat diezelfde lichamen nu te zien waren in een glazen kist (zoals in het sprookje van Doornroosje). Wat mij verbijsterde, was dat er nu wél iets te zien bleek van de restanten van het lichaam: de schedel van een van de lichamen was zichtbaar geworden en in dat stukje teen, waar ik toendertijd meende iets van een lichaam te zien, was nu een nagel zichtbaar....de as had alles hermetisch afgesloten en brokkelde nu iets af.....
Leerzaam vond ik ook het verhaal over de prostituees in Pompei. Die hadden een 'eigen straatje' de Straat van de Wolvinnen' (wolvin staat voor hoer). Op diverse huisjes in het stadje waren gevelstenen aangebracht met daarop een penis, die de richting aangaf naar de prostituees! Ook werd een dergelijke steen soms aangebracht om geluk te brengen aan degene die daar woonachtig was.
Hier de 'wegwijzer' >
Ook kreeg ik nu een ander beeld van de bekende tweeling Remus en Romulus, de stichters van Rome, die altijd worden afgebeeld terwijl zij gevoed worden door een wolvin. In dat licht bezien 'zou' het ook kunnen zijn dat die 'wolvin' dus eigenlijk een prostituee is die de jongens heeft gevoed en grootgebracht......
Voor het eerst is nu pas tot mij
doorgedrongen hoe de canalures in de grote zuilen ontstonden (nou ja, beter laat
dan nooit!).
Een soort 'plakken boom', op elkaar gestapeld, met holle inhammetjes netjes op elkaar. Zó ontstaan dan canalures.... >
< En zelfs een klein amfitheater om de stad Pompei kompleet te maken
13e Dag De Amalfikust
Een tocht langs de Amalfikust (Costiera Amalfitani) is van een onbeschrijflijke schoonheid, kijk zelf maar! Met bekende plaatsen als Sorrento, Amalfi, Positano....een weg die een en al bocht is, hoog boven de rotsen en het water.....
Hier zicht op Sorrento >
< En hier op Positano
14e De laatste dag: hele dag Rome en 's avonds weer terugvliegen naar Nederland.
....vanaf de brug zicht op Vaticaanstad.....
Rome, de 'eeuwige stad' , misschien langzamerhand ook een van de drukste steden in Italie (al was het nog voorseizoen).
Maar altijd feestelijk door alle mooie gebouwen, de vele fonteinen, het lekkere eten, de sfeer......een heerlijke afsluiting van deze vakantie!
Einde van dit verslag over zuid-Italie en Sicilie
Hieronder nog een persoonlijke noot......
Wat ikzelf een geweldige ervaring vond -en dan bedoel ik niet alle kunst & cultuur die ik heb bewonderd- was de manier waar op Sicilie met de jongeren werd omgegaan ivm de kunst & cultuur. Dit wil ik hier toch even kwijt want wie weet, pikt iemand het idee op, hopelijk iemand die politiek aktief is (in de letterlijke betekenis van het woord ;- )
Omdat het bijna het eind van het schooljaar is, gaan de 'sprinkhanen' (zoals onze Siciliaanse gids dat zo liefkozend en treffend opmerkte) met z'n allen op cultuur-jacht. Dat 'met z'n allen' gebeurt wél tegelijk maar niet allemaal tegelijk op deze lfde plek of hetzelfde moment.
Bijna overal waar we zijn geweest, waren ook groepen jongeren, onder begeleiding van hun schooljuffen of meesters (docenten). Iedere schoolklas/groep had dezelfde kleur petjes op, rode, groene, blauwe, gele.....Wat opviel, was dat er niet gekrijst of gerotzooid werd, de groepen stonden rustig te wachten om ergens naar binnen te gaan: een kerk of Dom, of een veld met opgravingen of restanten van tempels.
Zij hebben een soort lange schoolreis, waarbij ze hun hele eiland doorcrossen. Op deze manier worden ze op een logische manier met 'hun eigen cultuur' geconfronteerd. Het leuke is, dat wij (als toerist) daar ook soms mee geconfronteerd worden (zoals bijv. op de 9e dag in Erice en de 10e dag in Palermo). Als je als toerist geinteresseerd bent, beginnen deze jongeren enthousiast te vertellen over 'hun' cultuur. En denk niet dat ze dat doen voor geld! O nee, dat willen ze helemaal niet, ze willen gewoon vertellen hoe mooi hun eiland is, en wat er allemaal aan geschiedenis heeft plaatsgevonden. Ze zijn er trots op!
Bovendien denk ik dat het erg goed is voor de communicatie, ook naar de toeristen toe, dus de verschillende talen worden spelenderwijs geleerd. Jullie merken: dit heeft grote indruk op mij gemaakt omdat ik denk dat op deze manier mensen (in dit geval beginnend met de jeugd) méér affektie hebben met hun cultureel erfgoed, er dus zuiniger op zijn (ze zijn er trots op) en dus.....niet zo snel iets venielen. Vandalisme ontstaat vaak door verveling maar óók doordat de vandaal er 'niets mee heeft', hij kent de geschiedenis niet, geen historisch besef-enzo.
Én....de 'sprinkhanen' gaan niet alleen naar de oudheden, ook als afwisseling naar parken en stranden, lekker picknicken of sporten midden in de stad. Een stille hoop dat dit ook ooit in Nederland zal gebeuren.....
Als ik aan Almere denk.....de ' jongste stad' (letterlijk in jaren: 30 jaar in 2006) en figuurlijk (in leeftijd van bewoners, de jongste bevolkingsgroep van Nederland), met vooral futuristische gebouwen...dan zou dit mooi langs die hypermoderne gebouwen en wijken kunnen gaan.....wie weet hoe leerzaam dit kan zijn.....