een gedicht van hein walter

22-1-2007

credo

Ik geloof,

ik geloof in de samenleving,

en samenleving voor mensen,

voor mensen in vrijheid,

in vrijheid verbonden.

Ik geloof in mensen,

in de kracht van bezieling,

een samenleving waarin die kracht

ten goede wordt gebruikt.

Ik geloof in ontwikkeling,

een ontwikkeling waarbij geen enkel moment

het definitieve einde is.

Ik geloof in waarheid.

Er is één waarheid.

Ik geloof in zoeken naar waarheid, al is geen sterveling bij machte

om de waarheid in al haar facetten te kennen.

Ik geloof in de waarheid om bestwil,

gesproken om appels gestolen

tot het vuur uit je leven en diepe verlangens,

want onuitgesproken waarheid legt de kiem van een leugen.

Ik geloof in mezelf.

k geloof in mezelf zoals ik ook in anderen geloof.

Ik besta omdat er een reden is dat ik besta.

Het is aan mij om die reden te vinden.

Ik geloof in een samenleving

waarin elke mens de gelegenheid krijgt

om de reden van haar of zijn bestaan te zoeken.

Ik geloof in geluk.

Ik geloof in verdriet

want geluk zonder verdriet

is in dit leven onmogelijk.

Ik geloof in pijn

want zonder pijn is geen ontwikkeling mogelijk.

Ik geloof in het steven net als de geboorte

want zonder de een was de ander onmogelijk.

Ik geloof in vriendschap,

in de plicht van de mens

om elk ander open vriendschappelijk

te benaderen en te ontvangen.

Ik geloof in een samenleving

waarin mensen zorgen voor zichzelf,

net zo goed als voor anderen.

Ik geloof in oprechtheid.

Ik geloof in het maken van fouten

want wie geen fouten kan maken, maakt fouten.

Ik geloof in een samenleving

waarin mensen die fouten hebben gemaakt

niet worden afgestraft maar uitgedaagd

om hun fouten te erkennen en te herstellen.

Ik geloof in een samenleving waarin

een schuldbekentenis even hoog staat aangeschreven

als het spreken van de waarheid,

Ik geloof in een samenleving

waarin met uiterste voorzichtigheid

met elk leven wordt omgesprongen,

van eencellige tot vis,

van mosterdzaad tot eik,

van zoogdier tot mens

omdat het ons niet is gegeven

te schouwen om binnen het lichamelijke

niet buiten de grenzen kunnen kijken

van tijd en stof.

Ik geloof in een samenleving

waarin met zorg met materie wordt omgegaan,

alsof alle materie bezield is

omdat het niet uitgesloten kan worden

dat dat inderdaad zo is.

Ik geloof in een samenleving

waarin gezondheid en ontwikkeling vooropstaan,

lichamelijk zowel als geestelijk

want het lichaam is gelijkwaardig aan de ziel

en de een kan in dit leven

niet functioneren zonder de ander.

Ik geloof in een samenleving die geleid wordt

door mensen die zich kunnen vereenzelvigen

met alle leden van de samenleving.

Ik geloof in een samenleving waarin zij die geleid worden

compassie hebben met hun leiders.

Ik geloof in een samenleving waarin mensen

de vrijheid hebben om naar elk geloof te handelen,

zolang het een geloof is

dat het leven eerbiedigt

en de vrijheid van mensen onderschrijft.